Babama-2 Şiiri - Naciye Bildim

Dalgalardan vurgun yemiş yüreğin yaralıdır bilirim
Hissederim,
Hep o fırtınadan sonraki durgunluğu yaşarsın.
Neler ister yüreğin,
Neler söylemek ister dudakların.
Kapatıp gözlerini,sanki uykuya dalarsın,
Bizi kandırırsın.
Ama
Alnındaki izler seni ele verir
O 60 yılın yorgunluğunu anlatır birer birer.
Milyonlarca hayaller saklıdır,saçının her beyaz telinde
Bir güzel hayatın özlemi,
Resim olmuş gül yüzünde.

Ne söylesen faydası yok kadere,
Yine bildiğini söyler,bildiğini yapar.
Uslanmaz,akıllanmaz ne yapsan kar etmez
Yaban eldeymişinde bir sevenin yokmuş gibi
Aklı sıra üzmek ister seni,yaslar seni kadere.

Şimdi canım babam,diye sarılıp öpmek isterdim
Dizlerine uzanıp uyumayı dilerdim.
Ama ne çare,öyle uzaktasın ki
seni rüyamda göreceğim...