andıkça sözlerin gözlerim dolar
kimse gözyaşımı silmiyor baba
derdimi söylesem düşmanlar güler
akraban kıymetim bilmiyor baba
şu deli gönlümde coştukça coştu
ben gazel oldum el çiçek açtı
gencecik ömrüm zindanda geçti
kimseler yanıma gelmiyor baba
ne kötü kadermiş çileyle doldum
ah çektim başımdan saçları yoldum
ben iyilik yaptım kötülük buldum
attıgım taş yerini bulmuyor baba
şu dünyanın tadı paraymış meger
anlayana sözün biri bin deger
iflas ettigini bilsinler eger
kardeşim yanımda kalmıyor baba
çekmekle bitmiyor dünya cefası
sürmedim dünyada gençlik sefası
yokumuş insana malın vefası
aşık hayri artık gülmüyor baba
Kayıt Tarihi : 24.1.2010 20:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)