Babama Şiiri - Kadir Kaya1

Babamı ellerimle toprağa verdim,
Ben miydim yigit olan, babam mı?
Ağlamadım,
Dağ gibi adamı sarıp sarmalayıp,
Soğuk mezarların koynuna terkederken,
Ağlamadı,
Dağ gibi adam,
Sevdiklerini geride bırakıp bir başına ölüme giderken,

Acemiydik biliyordu,
Aileden birini toprağa vermemiştik henüz,
Kefenini almıştı,
Cenazeme gelenlere yemek verin demişti,

Candı, canandı,
Ve yiğitti elbette,
Oğlum, ben yigidim ama,
Bu hastalık benden yigit çıktı demişti
Ümitleri bittiğinde,

'Ah' demedi,
Dönüp bakmadı dünya hayatının cazibesine,
İsyan etmedi kaderine,
Yürüdü gitti ölüme,

Ben babamı ellerimle toprağa verdim,
Toprağın bol olsun babacığım,

10.8.2008 Bursa