Hayatımı bembeyaz kağıda
Dökerken, gözyaşlarımı karanlığa
Yaşayamadım doya doya
Şiirin tadını her satırda
İki mum alevi ağladı
Yanağımı öperken gözyaşı
İki hecede kaldı
Hayatımın anlamı
Çözerken ipini duyguların
Bir tek anlamı vardı yaşamın
O da yaşatmaktı ki
Gerçek sahibi yaşamayanın
Renkler dökülür gökyüzüne
Her zaman mavinin önüne
Mavi dökülür gözüme
Güneş koşarak gelirken
Dalgaların sesine
Sarılırken karanlığına mavinin
Sessizce dokunur parmaklarıma
İçinden geçerken gecenin
Hafifçe fısıldar kulağıma
Gerçek sahibini sevginin.
Kayıt Tarihi : 15.3.2008 07:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)