aşksız, sevgisiz yâd ellerde nefes çürütmek
yakışmıyor insana.
işte ondandır,
kanadı mühürlü kuşlar doluştu ağzıma
hiç bir filmi oynamadıysa insanın kapalı gişe,
derdi yaşamak olmuyor.
nasıl olsa başlanılıyor bir yerlerden işe
yalnızlık kötü bir şey değil hem,
buna iman ettim.
yoğu var eden dilerse,
kendi cenazesini kendine yıkatır insanın.
deseler ki; ‘’ ölümün birimi ayrılık, aşkın elem’’
sen söyle baba;
‘’kaç kere sevilir? kaç kere ölünür? ’’
işbu ahval ve şeraitte,
ne kaçabiliyor insan aynalardan,
ne dikip gözlerini bakabiliyor kendi gözlerine.
Kayıt Tarihi : 19.2.2012 12:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Orhan Balkarlı](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/02/19/babam-ve-uclarda-yasayanlara.jpg)
sevgili şairimizden yine özgün bir bakışla yazılmış
oturaklı bir şiir daha tebrikler
Yüreğinize salık,
Kaleminiz daim olsun.
Olsun ki;
Yolumuza ışık tutsun.
Kutlarım+10 puanla.
elem ve saygılar şairime......
TÜM YORUMLAR (19)