Babam ve Oğlum Şiiri - Sadettin Çetin

BABAM VE OĞLUM

Tarih 30 Kasım
Soğuk sessiz bir gece
Ayak seslerimle yankılanıyor koridorlar
Üzerimde beyaz ütüsüz gömleğim
Bir elimde umut
Yüreğimde ise sabırsızlık var zamana inat
Koşar gibi volta atıyorum peşpeşe
İlk tanışmamız olacak bu
Kalbim fırlamak üzere yayından
Yüzümde geçmişin acı gölgesi
Hiç sarılmadım daha sana
Hiç öpemedim mis kokulu ellerini
Ama nedense hiç istemediğim kadar bekliyorum seni
Suya cançekişen
Baharın tadını bilen papatya gibi
Seviyorum seni
Hadi bekletme artık
Yorma bu masum kalbimi
Zaman aleyhimize tükenecek elbet birgün
Bu hayat suyu
Bekletme gel artık
Allah vergisi bir ask işte düşüverdi yüreğime
Ali, Veli, Mehmet derlerdi inanmazdım
Beklemek dokuz doğurmaktır diye
Zaman gece yarısını bir hayli geçmişken
Kısık bir ses geldi içeriden
Kutay bebeğin babası nerede diye
Durdum dona kaldım
Benim diyemedim kesildi sanki sesim
Koştum kucaklayamadım
Yasak diye
Annenin gözlerinde bir hece
Şükür diye
Halan umutla bakıyor
Babaannen bir kenarda sevinçten ağlıyor
O gece hiç uyumadım dostlarımı da uyutmadım
Sabah oldu, geldik evimize
Bayram yeri oldu inan bizim fakirhane
Eş dost akraba gözaydın diyen diyene
Deden okudu ezanı kulağına
Amcan vatana millete hayırlı olsun dedi
İsmini koydu
Mutlulukla sevinçle akıp gitti yıllar
Emekledin yürüdün koştun sonunda
Baba dedin ben sana oğlum
İyiki doğdun, iyiki varsın
Babam ve oğlum.....

14/11/2008