Babam şiir yazardı, ben hiç beceremedim.
O kahve içerdi, ben çay severdim.
Belki de bu yüzdendi, ben babamı sevemedim.
Yaşım beşti, dünyanın en büyük babası benimdi,
Atarimin bir kolu elindeydi, yarı yarıyaydı günahımız,
Oysa ne bir çocuk günah işleyebilirdi
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta