Göz aşımı bir düşte sahipsizdik
Göz yaşımı bu yüzden sakladım
Babamı vurdukları gün, bütün hane ağladı
Ben hiç ağlamadım…
Kırmızı bir entari giymişti annem
Ablamın yanakları kadar pembeydi
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
'Yarı kurgusal belki ama çok yalın,gerçek ve çok ustaca anlatım.Çok teşekkürler.
Kutlarım yüreğini ve kalemini.. Usta işi bir şiir.. Etkilendim doğrusu..
Yüreğinize sağlık.
Hoş olmuş.
Sevgi ve Saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta