BABAM ve DİLARA TORUNUMUN DUYGULARI.
Merhaba gönül dostlarım. Organizesinin temelini attığım. Isparta Belediyesince düzenlenen Uluslararası şiir ve müzik programı nihayet on iki yıl sonra yapıldı. Bu program esnasında 1-2- mart 2014 yılında yılların arşivlerini muhafaza edip kuruluşuna vesile olduğum, Zekice Kültür ve sanat evi yaklaşık 150- 200 arkadaşım ve gönül dostlarımın sayesinde açılışı gerçekleşti. Burası benim 49 yıllık binlerce sanat arşivimin olduğu yerdir. Burada anı defterim vardır. Ziyaretçilerim içinden geçen ve gördüğü izlenimlerini defterime aktarıyorlar. Bende bunları zaman çerçevesinden anı defterimde ki notlar başlığı adı altında yayımlamayı düşünüyorum.
Burada ilgimi çeken birinci kuşak 90 yaşında ki babamın, dördüncü kuşak 18 yaşındaki torunumun anı anı defterine benimle ilgili yazmış olduğu hisler ilgimi çektiği için sizlerle paylaşma gereği duyuyorum. Çünkü babamdan yeterince sevgi görememiştim, ta ki anılarla defterimi önüne uzatıp yazdığı fikirlerini okuyana kadar. Demek ki bazı atalar çocuklarım şımarır diye hislerini içine gizliye biliyorlar. Torunumun da gurbette oluşu da beni düşündürüyordu. Onunda duyguları memnun etti.
Sırasıyla olduğu gibi yansıtmaya çalışacağım inşallah.
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta