Babam Sılam.... Şiiri - Sibel Kılıç Sevd ...

Ansızın gidenlerden kalma
Aklımın ortasındaki ölüm korkusu
Toprak kokusunu saldı üzerime

Çiçekten yoksun dalların çıplaklığı
Kapladı içerimi
Babamın gözleri geldi gözlerimin önüne
Hasat yığınları harman yolunda

Ağıtlı yanık türküler
Hiç düşmezdi dilinden
Dik dururdu gömleğinin yakası
Terini sıyırırdı elinin tersiyle

Onun isteği, istediği
Buz gibi suyla bulanmış yayık ayranı
Oyma kaşıklı bulgur pilavı
Muştuydu beni göklere uçuran
İs kokulu duvarların gölgelerinde kalan

Tahtadandı her şey
Yaba, dirgen
Çift öküzlü kağnı
Huzur mutluluk
İnsanlıktı insandan

Hiçbir yere gidemediğim
Çocukluğum mutluluk kampım
Dünya ne kadar yalansa
Şu an da o kadar yalan....

Sibel Kılıç....