On dört yaşında ayrıldın yanımdan.
Bir parçaydık biz seninle.
Ayrılmayan bir parça.
Doyamadan gittin babam…
Sen gidince tükendi bedenim, nefesim kesildi.
Önce odalarım, sonra dünyam karardı.
Sensizlik yalan dünya ile tanıştırdı beni.
Sensiz günlerim geçmez oldu.
Yapraklar sarardı hazanda.
Doyamadan gittin babam…
Babam babam seni çok seviyorum babam…
Bana da yer ayırt durağında.
O cennet durağında.
Yine bir parça olalım biz seninle.
Babam babam seni çok seviyorum babam…
Mekanın, durağın cennet olsun.
Kabrin çiçeklerle dolsun.
Tüm dualarım senin olsun.
Doyamadan gittin babam.
Seni çok seviyorum babam…
Kayıt Tarihi : 25.10.2013 01:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)