Babam Sağ Olsaydı(4) Şiiri - Ayhan Sarıkaya

Bir gün babam,kodesi boyladı
Kaçıncı girişiydi,hatırlamıyorum
İçten içe göz yaşı döküyorum
Babamı yanımda bulamıyorum...

Kedi gözleri olmayan bir traktöre
Arkadan bindirmişti sisli bir havada
Göç taşımakta olan,yoksul bir ailenin
On yaşındaki kızları olmuştu rahmetli...

Jandarmalar arasında,elleri kelepçeli mahkemeye geldi
Traktörcü suçlu bulundu
Ama vicdanen babam kendini hep sorguladı
Dev gibi çınar, ilk kez ağladı...

Bütün yük omuzlarımda kaldı
Her işe girdim,çıktım
Ben erkenden hayatı tanıdım
Artık arkadaşlarımdan farklıydım...

Anam,ırgatlık yaptı Niksar ovasında
Patates çuvalladı,pancar tekledi
Yaşama hep direndi
Zorluklar karşısında çelik gibiydi...

Babamı ziyaretlerimde
Soğuk demirler yapışırdı ellerime
Kulelerde silahlı askerler
İçerdeki mahkumları beklemekteler...

Babam,iki ay sonra çıkıp geldi
Gözlerimizin içi yine güldü
Atladığımız gibi Austin arabamıza
Boğmuştuk etrafı eksoz dumanına...eksoz dumanına...