Bir gün austin arabası inat etti
Babam,marşa bastı bastı
Neredeyse akü bitecekti
'Ulan hınzır seni' dedi
Yolda kalacak ne vardı,sırası mıydı? ...
Öfkelenmişti,seslendi bana:
İndir bakalım evlat,şu takımları
Getirdim takımları,
Verdim eline anahtarları.
Yattı arabasının altına
Baktı sağına soluna
Sonra indirdi motoru tek başına
Vuruyordu tokadı,yanlışım olursa..
'Bu meret,okuyup üflemekle gitmez
Anlarsan dilinden
Seni yolda yalnız komaz...'
Bana yadigar kalan:
Bilimsel düşünürdü benim babam...
Kayıt Tarihi : 11.6.2009 07:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!