Denizin orta yerinde mi doğdum
bir sumru gibi beni de korkularıyla mı besledi gök
adını seveyim ekmeğini öpeyim diye
gittikçe duyulmayan bir iç çekişle
gittikçe söylenmek istenmeyen bir sözle
işte bu adımını attığım yarı aydınlık yol üzre
bir hastane odasında dünyanın en huzurlu çocuğuyken
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta