Babam neredesin Şiiri - Hanifi Okyay

Au-zar ile yolum düştü naçar köyüme!
Arar oldu gözlerim babam neredesin?
Bir ateş düştü can evime özüme!
Baba: Yurdun viran olmuş neredesin?
***Bozulmuş düzeni dönmüyor çarkın!
***Yabana akar, suyun bozulmuş arkın:
***Sahipsiz kalmış sanki evin barkın;
***Baba: Yurdun viran olmuş neredesin?
Mor sümbüllü bağları otlar bürümüş.
Kırk yıllık ağaçların kökü çürümüş.
Yıkılmış damların örene dönmüş;
Baba: Yurdun viran olmuş neredesin?
***Bulamadım havuz başında tasını:
***Garip kuşlar tutar olmuş yasını!
***Dindiremedim akan gözüm yaşını.
***Baba: Yurdun viran olmuş neredesin?
Küllüğe atmışlar kara sabanın demirini:
İtler kemirmiş kır eşeğin semerini.
Kurtlar yemiş boyunduruğun zelvesini;
Babam: Evin talan olmuş neredesin?
***Kapamışlar yolcuya sebil kapını
***Yıkmışlar elin ile ördüğün yapını
***Çoktan unutmuşlar izlerini adını
***Baba: Yurdun viran olmuş neredesin?
Tel çit çekmişler çukur tarlada damın altına
Bir çiltim bile vermez olmuşlar hayrına
Giden yok gayri hozan dönmüş daşın altına
Baba: Yurdun viran olmuş neredesin?
***Ses verdim de sesimi duyan olmadı
***Bu kimdir diye hiç soran olmadı
***Benden başka kapını çalan kalmadı
***Babam: Yurdun talan olmuş nerdesin?
Arayı, arayı buldum mezar taşını
Dikenler bürümüş kabrinin başını
Durduramadım yaşlı gözlerimin yaşını
Babam: Her yer viran olmuş neredesin?
***Kul Okyay: Bunda senin de suçun yok mu?
***Göğsüne saplanan mızrak mı ok mu?
***Sılayı rahim denilen bir şey yok mu?
***Babam:Yurdun viran olmuş neredesin?
Hanifi OKYAY 16.10.2016 / 23:30