Babam Mustafa Aşkaroğlu Anısına

Bir bayram sabahıydı uykudaydım,
Aniden duyduğum bir sesle uyandım,
Dışarıda yağmur yağıyordu,
Kapı çalıyordu..

Tam üç kere çaldı
Üstelik bildiğim bir ritimle:
Kısa kısa ve üç kere.
Kalktım kapıyı açtım;
Üstünde gri takımı, başında fötr şapkası
Yüzündeki çizgiler yılların hatırası
Ve o sıcacık gülümsemesiyle karşımdaydı...
Ben ise şaşkın, mutlu ve hüzünlü,
Beynimde uçuşan vuslat fırtınası,
Gözümde biriken yılların hatırası,
Yağan yağmurla beraber damla damla boşaldı..
"Oğlum" dedi, gözyaşları araya girdi,
"Baba" dedim, nefesim kesildi.
Bakakaldım, bütün durağan fiilleri yaşadım..
Karşımda duruyordu yıllardan sonra,
Üç beş değil, tam on beş sene sonra..

Eline sarıldım;
Öptüm, öptüm...
Sarıldım, kimseye sarılmadığım gibi..
Sardı beni, kimsenin sarmadığı gibi..
Ve kokladım o "baba" kokusunu derin derin..

"İyi misin oğlum? " dedi.
Yılların hatırını sorduğu belliydi..
"Özledim" dedim hem de çok özledim..
Bazı geceler aklıma geldin uyuyamadım,
Bazı geceler dua ettim uyumadım,
Bazı geceler rüyamda gördüm uyandım...
Ama hep ağladım...
Dua ederken ağladım,
Rüyamda gördüm ağladım,
Aklıma geldin ağladım,
İhtiyaç duydum ağladım,
Eksikliğini hissettim ağladım..
Ama sonunda hep ağladım...

Derin bir nefes aldı: "Aslan parçam" dedi,
"Keder" dedi O verdi, O aldı.
Hepimizin dönüşü O' na değil mi?
Hem bak buradayım şimdi, karşında,
Üzülmene gerek yok, sevinmelisin buna..

Gözyaşlarıyla karışık gülümsedim.
"İçeri gel" dedim, herkes burada..
Her bayram toplanıyoruz bir araya,
Sevinirler seni görünce karşılarında..
"Girmicem" dedi "Giderim birazdan.."
Zaten net göremiyorum kimseyi buradan..

Anlat hele şu olup biteni..
İçerisi baya kalabalık tahminimce,
Hayalinizi kuramıyorum artık zihnimde..
Küçük gölgeler görüyorum yanınızda,
Kimi hoplayıp zıplıyor, kimi omuzunuzda!
Torunlarım mı onlar yoksa?
Çok isterdim onları sevebilmeyi oysa...
Mustafa' yı sordu, Gökberk' i, Gökçe' yi.
Erkekler koca adam oldular dedim.
Gökçe de prenses gibi bir kız...
Ama daha kalabalıksınız dedi;
Celal dedi, Alperen, Zeynep dedim.
Halil dedi, Adil, Oğuz dedim.
Hepsi birer ay parçası,
Adları gibi soylu ve akıllı.
Aşkar adını taşıyacak kadar da yürekli..

Ablamı da kaybettik dedim sesim titrekti,
Dolan gözlerim yeri göle çevirdi,
Pamuk elleriyle gözyaşlarımı sildi.
Biliyorum, biliyorum dedi..
Çok andı, hep çağırdı beni,
Seyrettim uykusuz gecelerini,
Silemedim yaşaran gözlerini...
Ettiğim dualar döndürmedi kaderini..

Bir yandığım kızımın kaderi,
Biri, oğullarımın göremediğim mürüveti,
Bir de göremedim senin büyümeni...

Anlat bakalım kazandın mı üniversiteyi?
Ne kadar görmek isterdim o sevincini..
Yukarıdan hep seyrediyorum seni,
Önümde bir perde olsa da..
Ben tanıyorum siz çocuklarımı oradan...
Yalnız oğlum sakın şunu unutma:
Ben hep alnım açık, dürüsüt, ve
başım dik bir şekilde yürüdüm hak yolunda.
Sizde ayrılmayın sakın o yoldan,
Rabbim ayırmasın sizi hak yoldan.
Bu da son nasihatım olsun;
Siz çocuklarım ve torunlarıma..

Konuşacak çok seyler var aslında,
Bitmez bunlar bir buluşmayla,
Oğlum, vaktim doldu, kalamam daha fazla..
Baba bugün bayram..
Bari bir kere daha öpseydim elini,
Bir kez daha sürseydim gözlerine gözlerimi..
Gülümsedi.. Bayram size bayram oğlum dedi.
Bana, dua gönderdiğiniz her gün bayram...
Abilerinin bayramını da kutla,
Torunlarımı da öp benim yerime..
Allah ayırmasın sizin birliğinizi...
İstemiyorum ama gitmem lazım,
Bizi burada buluşturana şükretmek lazım..
Hadi kaldır herkesi namaz vakti geldi,
Bize bir dua göndermeyi de unutmayın
Dedi ve gitti..

Bir bayram sabahıydı uykudaydım,
Aniden duyduğum bir sesle uyandım..
Dışarıda yağmur yağıyordu,
Ezan okunuyordu...