Babam mı Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

Bir yanım sılada bir yan gurbette
Beden buralarda ruhum hicrette
Gözlerimde tüter binbir hasretle
Şu yola bak gardâş gelen babam mı?

Hayat hep çarkıyla öyütüp gider
Zaman tezgâhında eritip gider
Özlemi içimde büyütüp gider
Hâk aşkına gardaş gelen babam mı?

Aç kalıp doyurdu bizi varınan
Geçirdi ömrünü ahu zârınan
Yokluğun içinde azla barınan
Hele söyle gardaş gelen babam mı?

Ser verir sır vermez yoksulluğundan
Diline hâkimlik tahsilliğinden
Allâhım korusun eksikliğinden
Şu pehlivân gardaş gelen babam mı?

Karşıdan görünür heybetli biri
Yetmişbeş yaşında halâda diri
Olamayız gardaş elinin kiri
Çok özledim gardaş gelen babam mı?

Ortaboylu kahve renginde gözü
Keskin bakışlıdır emirdi sözü
Kısa döneklidir güleçti yüzü
O atamız gardaş gelen babam mı?

Doğrucuydu fazlaca sevilmedi
Erlerin meydanında yenilmedi
Yenilse de hasmına eğilmedi
O pehlivân gardaş gelen babam mı?

Efiloğlu mehmet az güreşmedi
Böyle bir pehlivân hiç yetişmedi
Onurlu yaşadı yere düşmedi
Yüreğime düşen gardaş babam mı?

Mustafayla Sezâî öz gardaştır
Ata için hâk yolunda ar'daştır
Biz yediyiz diğerleri yandaştır
Söyle sözgardaşım gelen babam mı?