Babam İle Söyleşi Şiiri - Nezaket Toraman

Babam üzülüyormuş
Bugün içinmi ben büyüttüm kızım seni
Yüreğinden kasırgalar kopuyor
Üzüntünden benzin betin sararmış
Hücerelerin feyat edip duruyor.
Ah evladım bu günleri görmedim
Seni mutlu olasın diye koladım sevdim
Uzak ilde yalnız kalıp ah ettin
Gündüzlerin gece olmuş bilmedim
Ruhun feryat edip duruyor.
Özünde de ne çok dürüstsün zekisin derdim
Ayrıcalık tanır kardeşinle mukayese ederdim.
Bilmedim kaderini sonunu
Affet beni canım kızım bilmedim
Gözyaşların feryat edip duruyor.
Canım babam keşke sağolaydın
İstemezmiyim sanıyorsun burada
Üzüntümü görup merak etmediğin için
İyiki yoksun yanımda.
Bunun için bile şükrediyorum Allaha
Kader buymuş.
Rahat uyu sen kendi mekanında.