*Babam İçin** Şiiri - Mehmet Sait Şimdi

“Yüreğimizle ağladık.
Yüreğimizle! ... Senin Yüzünden...
Senin Yüzünden...
Ruhumda darb izleri var...” N.Y.Gençosmanoğlu...

Sana söyleyecek destanlarım vardı...Nice ezgiler yarım kaldı dudağımda... Oysa nice ezgilerim nice söylenecek destanlarım vardı sana...Dillere düşecek ezgilerim, yüreklere kazınacak destanlarım vardı...Hepsi yarım kaldı...Hepsi...Ne destanlar yarım kaldı Babam...Yüreğimin yanan ateşi de söndü şimdi..Küllerini de savurdum uzak diyarlara...Yeniden alev almasınlar diye yok ettim... İçim kırık, dökük, yine bir hazan yeniden sürgün... Kendimden, ruhumdan ezik sevdalara hükmedeceğim artık...Kalbimden büyük sevdaları taşıyamıyor bu asi isyankar ruh....Gücümün yetmediği hiçbir duyguda var olmayacağım artık...! Sevdan mavzer gibi geliyor üstüme... Ağrıyor tüm ruhum...Ruhum sana ezik, ben hayata yenik...Taşıyamıyorum...İsyandayım...Soldu gül’ün...Çiçeğin büktü boynunu...Gül’ün soldu bitanem...Seni çok özledim Baba'm....
Dilim sustu, dilime kilit vurdum... Sussun, kırmasın, kimseyi yaralamasın diye....Kalbime vurduğun hançeri kalbimin içine sakladım...Hiç unutmayayım diye...Her hissettiğimde acısın diye...Acısın ki anlıyayım diye...Bileyim ki dilim çözülmesin yeniden...Konuşmasın kırmasın...Kalbim sevmesin...Varsın yaram kanasın hep ne çıkar ki...Bu mu korkutur beni? bu acıtırmı bu asi yüreği... Ben yalnız kendime istihkarım yalnız kendime..!
Bir meçhul gibi deryalara dalıyorum...ve gidiyorum...kimsesizim...Sensizim....Dağlar gibi,
Hani “Dağlarda kimsesiz! ...Dağlarda sessiz...”
İşte aynen öyle....! !

10.01.2007
Çarşamba
12.48

Gülsen Dağlıoğlu