Ben bir Tinerciyim! Şiiri - Haydar Metin

Haydar Metin
129

ŞİİR


10

TAKİPÇİ

Ben bir Tinerciyim!

Babam hem yoksul,
hem sagır ve ahrazdı!
On numaraydı adam
mahallede sevmeyeni yoktu.
Eli avcumu yutunca
içime gögün mavisi dolardı
hafta sonları AVM lere gider
en pahalı elbiseleri buruşturur gülerdik!!

Kimsesi yoktu babamın.
Ağzı sustukca elleri güler
avucuyla konuşur
Yani parmaklarıydı Alfabesi!
Bir gün, çöpün plastik şişesini
öpüp başına koydu, bense ne utanmıştım!.

Güzel çorba yapardı Babam..
Gerçi her gün aynısını içerdik ya!
Annem hiç böylesini yapmadı bize!
Annem, annem nerde mi?
Bilmiyorum geçenlerde Bakkalcı Hüsnü amca
Mahalleden Süleyman la kaçıp gitti dedi!
“Ömrümü bu sağır bu Ahrazlamı geçireyim diyesiymiş!”
Kimi, Annen Tekirdağ da
Kimide Kırşehir de diyor!
Babam, her zulaya indiğinde
annemin siyah beyaz resmini öpüp ağlardı,
siyatiğiyle göz yaşını kurutur
ve pencereden sokağı keserdi,
ve köşeden çıkıp, ben geldim herif diyecek diye
yıllarca sedir üstünde bekledi!!

Bir akşam üstüydü
Hastahane parkında
birini on yerinden bıçaklayanlar kaçıp gider!
Eli şaşırır babamın, intihar eder sanki.
Ve derdini anlatamadan 15 yıl yer!

Adam hapise girdiginde 12 yaşında sabiydim!,
Kirayı ödeyimedim diye,
Salim emmim, yırtık donuma kadar herseyimi sokaga fırlattı.
Şimdi nerdemiyim? Parkların dulda yerlerindeyim.
Alıştım artık kimsesizliğe!
Duydummu ki Babamın boğazını kesmişler hapiste !
Ilk söylediklerinde iligim damagım kurudu, sanki öleyazdım!

Zamanla acının hepsine alıştım,
Bıçak iz bıraktı birkere döşüme
Gayri korku bendim bu alemde!
Dostlarda edindim,okula kitaba sövenlerden.
iki lokmaydı oysa derdimiz!
Ve endişemdi babamdan en büyük mirasım!
Pis kokan açlığın dibinde!

Ben Tinerciyim,
en çok geceleri çekerim onu, üşümeyim diye
bakmayın boyuma posuma,
Salih Abim bana yer elması desede
bazen, benim diyen adamı yamulturum
Abi be, inan çoğu bizden korkar
Gülerek Para verirler mecburmuş gibi !
Öteye geçince basarlar anama küfürü mırıldanarak!
Yaa, etseler ne etmeseler ne .. Parayı veriyorlarya..

Anam,Babamla ne mutluyduk yaa!
Sınıfın en şakrak ogrencisiydim!
Ögretmenler, uyuşturucuları anlatırdı ders aralarında,
onları görünce yolunuzu degiştirin derlerdi!
Korku, beynimizde Canavar olurdu.
Eve varana dek ödümüz kopardı!
Sanki önümüze paat diye çıkacaklardı!

Şimdi artık sokakların belalısı, en lanetlisi bendim!!

Babamı Annemi en çok zorda kalınca özlüyorum!
Onlar olsaydı böylemi olurdum?
Temiz yataklarda uyur, karnım doyardı.
Ne pis kokuyorum oysa şimdi, üstüm başım kir içinde
Hamama, yanımda yetişkin yok diye de almıyorlar.

Annem kadife sesli, güzel türkü söylerdi beni yıkarken..

Minnacık elli yavrum
Boncuk gözlü yavrum
sensiz ne ederim ben
bitenem gözel oğlum

Niye bu dünya bu kadar kötü yaaaa ?
O Süleyman´ı bir görüyüm, inan yemin olsun
Bıçagı kıçına kıçına sokacağım!

Birkaç gün sonra
sokakta omuz omuza yasadığım Zehra ablam
iğneyi kendine ve bana fena gömdü!!
Aşırı doz dan o hemen öldü!
Benim içim kötü
kafam alt üst
Uykum geliyor
göz kapaklarım paldır palas !

Ilk dir sıcak bir yerdeyim,sere serpe
Sireninde Azrailin oturdugu vakitte
Eli alnımda bir hemşirenin gözü
gözüme iki damla yaş ile düştü!
Abla, ne oldu bana ?
Yoksa, ölüyormuyum şimdi ben?

Anneem nerdesin anneem???
Oglun bir çıkmaz sokakta,
Ölüm elinde oradan oraya koşuyor!

Haydar Metin
Kayıt Tarihi : 22.10.2017 00:23:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Safure Yıldırım
    Safure Yıldırım

    Bir var bir yok gibi heder olan dramatik bir hayat hikayesi..Geleceğimiz diye güvenip sahip çıkamadığımız gözümüzün önünde çürümelerini seyrettiğimiz çocuklarımız..Bu ayıp hepimizin, .yürek burkan nice hikayelerden biri, okuyup geçilecek değil , tüm sorumluların gözüne sokacak ,sarsacak, harekete geçirecek bir işaret veriyor..
    Sorumlu, duyarlı kalemi yürekten kutlarım..saygılarımla

    Cevap Yaz
  • Fulya Aras Koca
    Fulya Aras Koca

    Nereden çıktı şimdi bu şiir.
    Biz içinde olmadığımız hayatlardan uzak mesut bahtiyar öylesi bir korunaklılıkla yaşıyorken niye yüreğimize bu taşları düşürüyorsunuz ki.
    Bilmemek saadettir diyoruz ya.
    Böyle böyle, eğrelti, hor gören bakışlarımızda, o hayatları asabiliyoruz. İnfaz vacip. Sorgu suale gerek yok. Vicdanımız mı. Ona zaten hiç gerek yok. Kötü olan onlar. Uzak tutuyoruz o hayatları. Böylesi kolay. Hem de çok kolay. Onlar için zormuş. Bize ne. Biz sadece önümüze bakıyoruz. Allahın bizlere verdiği iki elin birini onlara uzatmak için niye kullanalım ki. De mi ama.
    Yazmayın böyle şiirler.
    Bilmem anlatabiliyor muyum??????

    Saygılarımla Haydar Bey.

    Cevap Yaz
  • Cevat Çeştepe
    Cevat Çeştepe

    Bilinen bir tablonun şırıngasından hüzün damlatan şiiri...
    kaleminize sağlık sayın Haydar Metin...
    Kutluyorum...

    Cevap Yaz
  • Hasan Korkut
    Hasan Korkut

    Yorumlara baktım, bir şairimiz şiir eklemiş,
    diğeri insan olmanın verdiği güzelliklerin dökmüş.
    Bülent beyi tanırım, adam gibi adamdır saten.
    Şiire gelince; çok güzel anlatmış şairimiz,
    okuyanın yüreği sızlıyor, tabii yüreği varsa.
    Kutluyorum Haydar bey, tebrik ediyorum sizi.
    SELAMLAR

    Cevap Yaz
  • Bülent Baysal
    Bülent Baysal

    Toplumun kanayan yarası, yarınımız dediğimiz çocuklarımızın sahipsiz köşe başlarında, tiner ve uyuşturucu bağımlısı halleri... Ve her birinin acılarla yoğrulmuş hayat hikayeleri...

    Aslında sözün bittiği yere şair parmak basmış... Uyarmış mısralar feryat ediyor şu çocuklara sahip çıkın diye...

    Unutmayınız bu çocuk sizin bizim hepimizin çocuğu olabilir ve çalınan her bir çocuğun hayatı bu milletin geleceğinin çalınması demektir... Bu çocuklar topluma kazandırılmalı, ellerine bir iş bir meslek verilmeli...

    Duyarlı olmak hepimizin boyun borcudur, vicdan borcudur... Unutmamak lazım...

    Kaleminize sağlık Haydar bey Kutluyorum... Toplumun kanayan bir yarasını gözler önüne serip gerçeği dile gelmişsiniz... Esenlik dileklerimle...

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (5)

Haydar Metin