Babam gitti Şiiri - Buğra Kıhtır

Bir Ocak sabahı
Haber geldi baban kanser
Koştum hastaneye ne oluyor, ne haber
Dediler akciğer de görülmüş kitle
Sızladı yüreğim ama ne çare
Günler geldi geçti evde, hastane de
Çok umutluyduk başta babam iyileşecek diye
Her geçen gün eriyordu babam
Gözlerimin önünde
Onun ağrıları bitmedi benim yüreğimde sızı
Bir Temmuz gecesi aldı onu benden
Uyku tutmamıştı o gece her an başındaydım
Son nefesini sessizce verdi
Annemle inanmak istemedik önce
Defalarca kontrol ettik umut dolu yürekle
Önceleri iyileşirim diyen babam sonraları hep gidiyorum diyordu
Bu söylemiyle bizleri hep üzüyordu.
Önce yakın akrabalar geldi gece saat 4'te
Örtüldü üstü geniş bir pikeyle
Sabaha kadar dinmedi gözyaşları
Sonra götürdük o soğuk morga
İstanbuldan gelecekti kardeşim
Defin kaldı sonra ki güne
Geçti günler haftalar ama inanamıyorum ben hala
O babamdı benim, arkadaşımdı, sırdaşımdı
Daha evlenmemi görmek istiyordu, torun sevmek istiyordu.
Olmadı 61'inde bırakıp gitti
Geriye kalan fotoğraf ve anıları...