Babam Giderken Şiiri - Yunus Duysal

Yarıldı gökyüzü içinden gözyaşı boşaldı saatlerce
sesin titriyordu belli ki gidecektin bir gece
kalbine yüklenince ağırlık, olduğun yere düşünce
iyi bakın demişsin kendinize

yüzünde idi solgunluk, vakit tamamdı belki de senin için
eksik mi kalacaktık, bu gidişin ne için
düştüğünde içine ateş, yanarken için için
iyi bakın demişsin kendinize

aldılar seni uzaklara götürdüler bizden
söyle evlatlar ayrılır mı dizden
son nefesine yüklenip kısık sesinden
iyi bakın demişsin kendinize

geçmek bilmiyordu, geçiyormuş gibi görünen zaman
sanki kalkacaktın, gülecektik yine her an
hatırlar mısın bilmiyorum zaman zaman
sizi çok özledim derdin hepimize

fazla sürmedi haberin geldi evimize
sessiz bir çığlık düştü yüreğimize
bir boşluk oluştu o an kalabalık dünyamızda
hadi şimdi söyle nasıl iyi bakalım kendimize

giderken gülüyordun geldiğinde niye suskunsun
ne olur kaldır başını bedenin doğrulsun
bir şey mi yaptık BABA neden bize soğuksun
sen böyle iken nasıl iyi bakalım kendimize
sen uyurken nasıl iyi bakalım kendimize…