Babam Geliyor Aklıma Şiiri - Ali Soysal

Şimdi Maraşta
Melengiç kokulu bir gecedeyim.
Ruhumda derin bir yalnızlık
Gözlerim karanlık akan penceremde
Yüreğim orta yerinden kırık.
Eski zamanlardan çıkıp gelmiş hatıralar
Belli belirsiz gözümün önünde.
Katmerli bir hüzün dolaşıyor
Ruhumun en ücra köşelerinde.
Babam geliyor aklıma.
Salacakta boylu boyunca yatarken
Soğuk sular bedeninde akarken.
Usulca sağ elini tutuşum
Babama son dokunuşum.
Babam geliyor aklıma.
Senelerce çile yükü kürüdü
Ciğerleri pare pare çürüdü
Bu dünyada bir gün yüzü görmeden
Yalnız,garipleyin Hakka yürüdü.

Babam geliyor aklıma.
Gözlerim doldu,boğazım düğümlendi.
Açık düştüm,yenik düştüm geceye.
İki damla yaş döküldü gözümden
Çalakalem son yazdığım heceye.
Babam geliyor aklıma.
Şafağa doğru akıp giderken zaman
Ezan sesi yükseliyor semadan.
Kasvet çökmüş ruhum
Aydınlanıyor bu nurdan.
İnsan her şeye alışıyor zamanla.
Zamanla külleniyor acılar.
Bir avuntu oyalasa da ruhu
Silinmiyor kabuk tutmuş yaralar.
Ne zaman ay ışığı vursa odama
İnce bir sızı ile babam düşer aklıma.
Çektiğin acılar seni korusun
Mürşidi Kamiller yoldaşın olsun.