Babam Geldi Aklıma! Şiiri - Mustafa Arpa

Ne sen geldin aklıma; kar varken,ayaz olurken,gecenin kör engelliğinde,
iki-dört arası nöbet yerinde...
Ne de ilk o elini tutduğum,sıcak busemi kondurduğum,
Yirmi nisan günü aklıma geldi...
Aklıma birtek babam geldi...
Elimde G-3,sırtımda kirli kürk yeşil hücum yeleği,
Birtek babam vardı,hem yanımda hayali,ham aklımda kara föteri.
Kara bıyıklıdır babam,kara yağızlı,kara günlerinde ak dolu saçları...
Babamdı benim arkadaşım,ADAMDI benim babam...

Aklımdan sen geçmiyordun,arabası da geçmiyordu,
Plakası 41 olan,lastiği hasret kokan,memleketi yıkık kentin.
Geçmiyordu saatide iki-dördün,aklımdan birtek kara bıyıklı babam geçiyordu
Kar vardı,ayaz vardı,hasretlik vardı,bir de G-3 vardı kollarımda...
Sakat kalmış,kulağı sağır,gözleri kör olmuş Söğüt gecesinde,
Hep bir ağlamak vardı,Reyhani'den söylediğim türkünün her hecesinde...
Babam vardı aklımda,babam vardı gönlümde saklımda.
Hiç gitmiyordu gözümden; o beni yollarken buraya,403 mersoyla,
Ağlarken...ikibin model otobüsün arkasından,
Dökerken gözyaşlarını yanağının tam ortasından...
O sarılması,o ısıtması,o sıkısıkıya sarması,sıcaklığı...
Herşeyi geliyordu,bu eksi yirmi derece,iki-dört arası nöbet yerinde.
Efsunlu,kara geceli Söğüt'te...

Ne sen geldin aklıma,kar varken,ayaz olurken,
G-3 ellerimde buz gibi donarken...benimde içim yanıyordu.
Abinden yediğim sırasıra,katkat o silleleri,tokatları bilmem kaçkere sayarken
Aklıma bile gelmiyordu,aklıma bile uğramıyordu...
Ahh babam,derdin alam,gadan alam,civan babam...
Can babam,canan babam,senin hasretinle nasıl duram?
Bir gelsen; şu yanağımda buz tutan cehennem gözyaşlarımı bir silsen!
Asker ağlamaz kime ne? Asker yanmazmış ne gam...ölmez ki asker,
Nice iki-dörtler biter bilki,bu onsekiz ayda biter belki.
Amma içimde ki hasret,ama gönül hücremde ki gurbet,
Ama kara bıyığına yandığım,umudum,
Ama hasret kalıp,eridiğim yudum yudum...
Bu pişmanlıklar,bu özlemler,bu derbederlikler birter mi babam,biter mi?
Ahh babam ahh,derdin alam,gadan alam,nasıl dayanam? Biter mi?
Kar vardı,ayaz oluyordu,ayaz oldukça bende uyuz oluyordum ayrıca.
Aklıma gelmiyordu; buz olupda,botun içinde ölesiye kalan ayaklarım,
Aklıma gelmiyordu; iki-dört arası,çığırırcasına sessiz kaldığım sayıklamalarım.
Aklıma gelmiyordu işte,aklımı delmiyordu...
Aklıma birtek babam geliyordu...
Ağzımda gizlice çektiğim cigaramın dumanı,
Ve de birtek ciğerime ektiğim babamın adı...
Babam,babam,nine de babam...

(05.01.2002)