Dedemin Parkı Şiiri - Yakup Kiraz

Dedem dedi ki:
Gel seninle çocuk parkına gidelim,
Hem eğlenelim hem de öğrenelim.
Dede dedim:
Ne öğrenilir ki?
Güldü usulca: Hele bir gidelim
Park deyip geçmeyelim.

Önce tahterevalliye beni oturttu
Kendisi de karşıki koltuktan tuttu
Bak dedi,hayat da böyledir
Eğer birileri yardım ederse kaldırmaya
Hayatta da böyle yükselirsin
Bir zaman sonra mecbursun yalvarmaya
Bırakırsa yere serilirsin

Salıncağa bindirip sıkı tut dedi
Bir ileri bir geri gidişten korkma
Hayatın da işte böyle olacak
Salınıp salınıp bir zaman sonra
Başladığı an gibi son bulacak

Kaydırağa geçtik hemen sonra.
Çık dedi merdivenleri ağır ağır
Basamak sayısı seni korkutmasın
Birazdan ne güzel kayacaksın.
Hayat da böyledir, önce yorulacaksın
Yılmayıp çalışacaksın
Kalan günlerini rahat yaşayacaksın.

O gün dedemden çok şey öğrendim,
Söylediklerini hala hatırlıyorum.
Oyuncaklar baki, oynayanlar faniymiş
Ne demek istediğini şimdi anlıyorum.