Affet beni, babam. Kırdıysam yine seni,
Yine kırıklarını toplarken başaramadım, elimi kesti kırıkların.
Affet koca çınarım, sen kızgınken sırtımı yasladım çınarın dallarına; yapraksız, gölgesiz, duldasız,
Diken üstü.
Affet, mücadeleden nasırlanmış o güzel ellerinden öpeyim de,
Boynunun kokusunda huzur bulayım.
Eminim, affedersin sen; eminim o koca yüreğin neleri sineye çekti.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta