Babam aktı,
taşdandı.
Annem kırmızı
ve camdandı.
Babam sabırdı,sırdı.
Annem saydamdı,
telaştı.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
çok güzel,özgün,cıvıl cıvıl bir şiir
Sevgili Nihal bir an geçmiş günlerim ve ev hallerim aklıma geldi ve bir hüzün oturdu yüreğimin üstüne...
teşekkür ediyorum güzel paylaşımın için...
Yetişkinler ve çocuklar..Büyüme,hayatı kavrayabilme sancıları...Ve iskeletler ailede teşekkül ediyor,tamamlanıyor.....Şiir ,bütün bunları, geçmişten bugüne çok güzel anlatıyor..Tebrikler
akşam 8 di 10,11,12 ydi babam.
çocuklarım okumasın bu cümleleri.
ama zevk değil 11,12
yaşam mücadelesi.
ellerinden öpüyorum buzdağı ve gül sarayının
böyle güzel bir şiiri yazmana sebep oldukları için...
mehmet kuvvet
Harika bir gözlem ve anlatım.Tebrikler.
Büyüdüm ben.
Yargı oldum.
Sorgu oldum.
Düşündüm ben.
Hoşgörü oldum.
Saygı oldum.
farklı, güzel
tebrikler
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta