Karanlık sokaklarda gezerken babam aklıma geldi
Hiç oturup konuşamadık doğru dürüst beni dinlemedi
Çok düşünür hatadan korkar kesin cesareti edinemedi
Hayat risk sıkıntı içinde çalıştı kimseden destek görmedi
Ailesini ve çocuklarını sever onlardan ayrı gezmezdi
Boğazına dikkat eder azda olsa sevdiğini ayrı yerdi
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Tam yirmi beş yıldır geceleri rüyalarımdan hiç kaybolmadı
Her zaman görürdüm ölmemiş tatilden döndüğü anlardı
Bu yüreğim öyle odaklanmış ezilmişki kurtarıcı sanardı
Gözümü açardım rahatlamışım sanki gerçek hayatdı
kutlarım.baba evin direğidir.kaybettiklerimizin değerlerini sonradan anlıyoruz.
müzehher
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta