Babam Benim Şiiri - Fatih Güler

Üzüntümle derin düşüncelere dalarsın
Düşünceli babam benim.

Hastalığımla hıçkırıklara boğulursun
Aslan babam benim.

Gülüşümle kahkahalar atarsın
Babam benim,neşem benim.

Sevincimle coşarsın
Babam benim,mutluluğum benim.

Hatalarımı örtbas edersin
Babam benim,korumam benim.

Kollarını benim için kanat yaparsın
Babam benim,kartalım benim.

Hasta yatağında bile beni düşünürsün
Vefalı babam benim.

Benimle hem kadeh kokuşturursun,
Hem de insan olmam için
Bana nasihat edersin
Demokrat babam benim.

Senin acıların hiç bitmedi,
Benim acılarımda hiç bitmedi,
Senin göz yasların hiç dinmedi,
Benim göz yaslarımda hiç dinmedi,
Sendeki yangın hiç sönmedi,
Bendeki yangında hiç sönmedi
Ama tek fark vardı
Ben her şeyi belli ettim
Ama sen babam benim
Göz yaslarını çiçeklere serptin,
Yangınını rüzgarlara söndürtmeye çalıştın,
Acılarını da tatlı sözlerle
Kendi kendini tatlandırmaya çalıştın
Babam benim.

Ben yapraksam
Sen ağaç oldun
Beni tepende taşımak için babam benim.

Lütfen babam benim lütfen
İki elini başının arasına al iyice düşün,
Senin bedenin olmazsa
Bu gemiyi senin kadar
Hangi kaptan taşıyacak.
Öbür gemileri kurtaracağım diye
Kendi gemini biran unutmak bile
Kendi geminin batmasına her an yol açabilir.
Kaptanların ilk görevi
Gemilerini batırmamaktır
Kaptan babam benim.