Babam Benim Şiiri - Yunus Öndoğan

Şafak sökerken benim kentime.
Gün ışığı usulca vurur semtime.
Rabb'e niyaz eden kuşların sesi,
Olmuş tek tesellim.
Düşer bir anda aklıma,
Babam benim.
Hüzünlü bir veda gibi apansız gidenim.

Yerimden kalkarak açtım buğulu camı.
Cebimden çıkardım,
Dededen yadigar tabakamı.
Sardım binbir umutla,
Son kalan cigaramı.
Dışarıda nisan yağmuru çiseliyor.
Yağmurun sesi bana,
Hüzzam bir beste gibi geliyor.
Ey sevdası düşleri yarım kalanım!
Ey genç yaşlarında yalan olanım!
Mezarına çiçekler, güller dolanım.
Babam benim.
Hüzünlü bir veda gibi apansız gidenim.

Yollar öylesine uzayıp gidiyor.
Ömür bir şekilde tükenip bitiyor.
Her sevda, her bekleyiş,
Bir gün yalan olup yitiyor.
An gelir bir hatıra, bir hayal,
İnsana yetiyor.
Fani dünya kimseye kalmıyor.
Babam benim.
Hüzünlü bir veda gibi apansız gidenim.

Ağaçlar rüzgarda dans ediyor.
Hayat bu ya bir neşe, bir elem geliyor.
Ayrılık hasreti yaman geliyor.
Babam benim.
Hüzünlü bir veda gibi apansız gidenim.

Yağmur suları akarken yollardan.
Gençlik kayıp giderken kollardan.
Sırası gelen göçecek dünyadan.
Her nefis mutlak tadacak ölümden.
İlahi kanundur, devir daimdir bu.
Hepimiz hayata göz açtık,
Kulağımıza okunan ezanla.
Yine gideceğiz bu dünyadan,
Kim bilir hangi minarede?
Verilecek selayla.
Babam benim.
Hüzünlü bir veda gibi apansız gidenim.

Gökyüzünü sarmış kara bulutlar.
Bir serapmış meğerse,
Her sevgi, her hayal ve de umutlar.
Ruhuma dar geliyor bu beden,
Bu bedenin verdiği komutlar.
Babam benim.
Hüzünlü bir veda gibi apansız gidenim.

Kalbimden geliyor yine o bilindik ses.
Yaşamak güzel şey tatlı bir nefes.
Hayat denilen şey bir rüya,
Gelip geçici heves.
An gelir...
Gidenlerin eski bir resmine,
Ya da duvarda asılı elbisesine,
Nemli gözlerle bakarak,
İç çeker herkes.
Babam benim.
Hüzünlü bir veda gibi apansız gidenim.

Camdan dışarıya savurdum ellerimi.
Avucuma döküldü yağmurun taneleri.
Dışarıda görünce yıkık viraneleri,
Ezanların yükseldiği eski minareleri.
Bir handır bu dünya,
Buraya konan göçer elbet.
Anlamaz bu rahı dünya divaneleri.
Babam benim.
Hüzünlü bir veda gibi apansız gidenim.

Allah'ın rahmeti kuşatsın seni.
Arar olduk bu dünyadan,
Her apansız gideni.
Ölüm haktır elbet yakalar bir gün,
Her fani bedeni.
Babam benim.
Hüzünlü bir veda gibi apansız gidenim...