Babam başımı okşamada Şiiri - Akif Tütüncü

Duvarlara asılmış resimdir gözlerin
Hayat ilerledikçe batan
Güneşi mezar taşlarına bırakılmış
Bulutlar kamp kurmuş ruhuna
Ruh duvarda
Duvar gecenin sarhoşluğunda
Dolunay vakti içlerde ürperti soğukluğu
Ölüm kafeste
Kafes boğazımda düğüm
Boğmakta
Kanat çırpmakta hayatın kabukları
Babamın başına konmakta
Kanamakta toprak
Ruh acıda
Acı dipsiz bir ormanda
Ormanda tutunamayan ağaçların sallantıları
Derin ilerleyişlerle akmakta toprağın özüne
Keskin sendelemekte toprak
Sarılıvermekte yüreğe
Yürek
Toprak
Ben
Gözlerim
Asılıvermekte bir akşamüstü duvara
Çığ olup üstüme yağmakta yalnızlık
Bağdaş kurmakta yazılmamış mektuplar
Kanatıvermekte içimi
Kanlarım babamın başına konmakta
Ağlamakta toprak
Kaybettiğim hatırladığımın sarmalamalarında
Gözlerim
Duvarda
Babam
Toprakta
Kırık kanadım toprağa akmakta
Kanayıvermekte kanatta yürek izi
Babam başımı okşamakta