Babam... Babam... Ah Babam...

Seni kaybettiğimde, onbeşti yaşım
Sen hatırıma gelince, hep ağrır başım
Kaç kez vurdum başımı, konuşsun mezar taşın
Sakladım, kokladım son giydiğin gömleği inan babam

Çok zormuş bu dünyada, babasız kalmak
Baba diyenleri hep düşman görmek
Babanın getirdiği, bir dilim kuru ekmek
Katıksız bal tadı verirmiş, inan babam

Unuttum saçımı öpüp kokladığın günü
Sarıbeyim derdin,taktığın lakabı; ünü
Silemem yirmiyedi ocak, öldüğün günü
Erimez karlı kışı, daim yaşar oldum babam

İki oda idi evimiz olmasada kocaman
Işıkları söndürün fazla yanmasın derdi babam
''Ben gidiyorum yatmaya lambayı açık unutman''
Herşey iyiydi ama,erken gittin birtanem babam...

Yalnız giderdim,mezarına konuşurdum herzaman
Kimsesiz; hem sessizdim bağırsamda olmaz derman
Sarıbeyim deyipte boynuma sarılırdın taman
Kalk sarıl boynuma,sarıbeyin yanında babam...