Babam, Babacığım Şiiri - Tayfun Bulut

Babam, babacığım

Ben, ben çok ufacığım
Miniciktir ellerim
Yakalayamam seni
Tutsam bile
Kendime çekemem ki
Sen istemesen de sevemem ki seni
Miniciktir ellerim sıkamam da seni
Ama sen;
Ellerin kocaman yakalarsın beni
Ama incitmeden sev olur mu?
Canım yanıyor sen severken
Birde kızdığında çok korkuyorum
Çocuklar babalarından korkmalı mı?
Bilmiyorum…

Yaramazlık yaptığımda bana vurma
Çok üzülüyorum babacığım
Babalar çocuklarını döver mi bilmiyorum?
Ben çocuğum yaramazlıklarımı görme
Görsen bile yüzüme vurma
Sen hiç çocuk olmadın mı babacığım
Beni incitmeden sev olur mu?

Bir gün bende büyüyeceğim
Belki senden bu evden gideceğim
Benimde çocuğum olacak
Yaramazlık yaptığında ona hatasını anlatacağım
Ama hiç kızmayacağım
Kızsam bile hiç vurmayacağım
Babam babacığım, ben çok ufacığım
Beni incitmeden sev olur mu?
O zaman ben sana hep duacıyım..

Bana her zaman gülümse olur mu?
Oyuncak aldığında
Benim sana gülümsediğim gibi,
Ne kadar kızarak sevsen de
Benimle çocukça oyunlar oynarken sıkılsan da
Ben seni çok seviyorum…babacığım

01/04/2009
Tayfun Bulut