Babam'a Özlem. Şiiri - İlkay Maden

Benim babam sinirli adamdı
Sevgiyi tokadıyla severdi hep
Ben babasını özleyen bir çocuktum
Kaşlarını çattığında gökgürlerdi sanki
Odamın tavanından yağmur damlardı yastığıma
Yorganımın altından izlerdim babamı
Benim babam dev gibi adamdı
Korkardım dev masallarından o yüzden
Babam çıkardı içinden
Oysa ben babamı çok özlerdim
Çatlak ellerini mesela
Yüzüme sürmesi için can atardım
Can atardım babam yüzüme sürerdi ellerini
Ama sertti sevmesi dozunu bilmezdi sevmenin
Babam derdim gül biter der severdim
Biliyomusun baba büyüdüm artık
Ve ben büyüdüğümden beri sen hiç
Elini sürmedin yüzüme
O yüzden ben babasını çok özleyen bir çocuğum
Keşke küçük olsaydımda tokatınla yine sevseydin beni
Büyüdüm baba Acılarım başka büyüdü.

'ilkyMdn'