ölme...
gözlerimden iki damla yaş süzüldü
ne çok korkum varmış meğer
çınarım
ilk gezişlerim
hayatı ilk tadışım
dizlerimin yarasındaki şefkatim
gitme
bin bir nazla aldırdığım bisikleti unutamadım hala
maça gidişlerimizi
ilk top alışımızı
ne olur kal
dur bir kenarda
çok değil
bin yıl daha
daha torun seveceksin
sınırsız güven kaynağım
tek dayanağım
dünyanın en heybetli sözünün muhatabı
sana ondan bana senden kalan güzel sözcüğün sahibi
kaybolma bir gece yarısı
hani bana masallar anlattığın o korkunç gecelerde..gitme
zor alıştım gecelere
bekle beni yahut
korkular çok büyük bende
sadece kal ve ellerini başıma koy
deme etme tek bir kelime bile
oğlum de
ama
gitme...
Kayıt Tarihi : 24.8.2013 03:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Koray Aksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/08/24/babam-a-72.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)