Günlerden persembe
Cuma ha oldu ha olacak
Tan agirmak uzere
Kus sesleri sabahin habercisi
Günes yeni umutlarla dogmaya hazirlaniyor
Yanliz ve sisli bir karanligin icinde ben..
Gecenin karasinda telefon irkilmeme neden oluyor
Telefonun arka fonunda hüzünbaz bir aci feryat
Hickirikla karisik hizla alinip verilen nefes sesi kulagimda
Ne konusuyor nede bir kelime telaffuzu
Sonra dugumlenmis bir ses geliyor
Ve sonra ac bir hiçkirik
Iliklerim donuyor, oylece kala kaliyorum
Ve en son soylenmesi gereken cumle
Babam...Babam gitti..Babam yok artik, kaybettik...
O an hersey simsek hizinda gidip geliyor beynimde
Uzaklarda cok uzaklarda okyanusun diger kiyisinda
Bir evde huzun var hissediyorum
O ev cocuklugumun evi
Masam,ders kitaplarim,siyah beyaz resimler
Annemin ordugu yer kilimleri, hasirlar
Ve babamin ozenle buyuttugu damdaki asma
Golgesinde uzanirdi dag gibi o adam..
Annem golgesinde masallar anlatirdi
Masallarda en kucuktu hep kahramandi
Bendim..
Anneminde babaminda kahramani bendim
Yedi basli ejderhanin basini kesen
Abileri icin kendini atese atan
o kucuk kahraman
O masallardaki yigit adam
Hep beni tasvir ederdi
Yuzu dovmeli Annemde,elleri nasirli babamda..
Nice isyanlara eslik etmis
Bir cok kan davasina taniklik etmis
Vurmus vurulmus
Kah surgun edilmis nusaybine kah adanaya
Kirikkale tufegi ile daglari mesken eylemis
Boyun egmemis ne dusmana nede baskasina
Hicret etmis,dag dag,sehir sehir, koy koy,ova ova
Kah joplanmis kah slogan atmis 80 li yaslarda
Vazgecmemis pes etmemis
Direnmis hem dusmana hemde sisteme..
Duru bir adamdi
Koseli sapkasi eslik ederdi adana sicaginda ona
Elinde siyah tesbih
Hep tek takim elbise
Hepte gri..
Yas tutan bir eda
Surgun edilmis bir yurek
Ve kocaman bakisli bir umit
Baba...
Ne gelebildim nede gocebe kuslara umut yukledim
Ne sarilip agladim nede ellerini tutup yurudum
Sen bir kitada ben okyanusun doger yakasinda
Hep martilara ekmek attim yoklugunda
Hep gunese ay'a ve yildizlara dolu dolu baktim
Biliyordumki onlar senin damdaki asmanin ustundeydi
Ne hazindir beynin zonklarken aglamak
Ne acidir o asi eskiyaya bakip baba diyememek
Nasil bir duygudur yasarken olmek
Nasil bir yasamdir yok olurken nefes almak..
Baba...Selamini aldim
Emanet etmissin bendeki serce yuregi
Iyi bakin demissin son sozlerinde annem gibi..
Ben ne cok sevmistim ikinizi ne cok erken kaybettim..
Beraber aglamadan...
Yanyana yurumeden iki yigit
Beraber kavga etmeden
Kufur etmeden butun kahpeliklere
Sirasimiydi simdi erken gitmenin? ...
Mevsim sonbahar simdi
Aylardan baharin son gunleri
Gocebe kuslar yolladim sana
Elbet alirsin sakli gozyaslarimi
Benimde emanetim odur sana..
Babam.....
Hayatta bir kez baba diyemedigim babam...
Biliyormusun her gunes batisinda
Gokyuzune gozlerimi kamastiran gunese
Bikmadan bakip sana selam yolluyorum
Babam..
Asi ve eskiya yurekli kahraman
Ben simdiden seni cok ozledim be
Babam Seyhmuz Arslan'a....
Yilmaz Sevket Arslan
Yılmaz Sevket ArslanKayıt Tarihi : 7.8.2010 00:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!