Babam'a Şiiri - Yılmaz Sevket Arslan

Yılmaz Sevket Arslan
37

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Babam'a

Günlerden persembe

Cuma ha oldu ha olacak

Tan agirmak uzere

Kus sesleri sabahin habercisi

Günes yeni umutlarla dogmaya hazirlaniyor

Yanliz ve sisli bir karanligin icinde ben..

Gecenin karasinda telefon irkilmeme neden oluyor

Telefonun arka fonunda hüzünbaz bir aci feryat

Hickirikla karisik hizla alinip verilen nefes sesi kulagimda

Ne konusuyor nede bir kelime telaffuzu

Sonra dugumlenmis bir ses geliyor

Ve sonra ac bir hiçkirik

Iliklerim donuyor, oylece kala kaliyorum

Ve en son soylenmesi gereken cumle

Babam...Babam gitti..Babam yok artik, kaybettik...

O an hersey simsek hizinda gidip geliyor beynimde

Uzaklarda cok uzaklarda okyanusun diger kiyisinda

Bir evde huzun var hissediyorum

O ev cocuklugumun evi

Masam,ders kitaplarim,siyah beyaz resimler

Annemin ordugu yer kilimleri, hasirlar

Ve babamin ozenle buyuttugu damdaki asma

Golgesinde uzanirdi dag gibi o adam..

Annem golgesinde masallar anlatirdi

Masallarda en kucuktu hep kahramandi

Bendim..

Anneminde babaminda kahramani bendim

Yedi basli ejderhanin basini kesen

Abileri icin kendini atese atan

o kucuk kahraman

O masallardaki yigit adam

Hep beni tasvir ederdi

Yuzu dovmeli Annemde,elleri nasirli babamda..

Nice isyanlara eslik etmis

Bir cok kan davasina taniklik etmis

Vurmus vurulmus

Kah surgun edilmis nusaybine kah adanaya

Kirikkale tufegi ile daglari mesken eylemis

Boyun egmemis ne dusmana nede baskasina

Hicret etmis,dag dag,sehir sehir, koy koy,ova ova

Kah joplanmis kah slogan atmis 80 li yaslarda

Vazgecmemis pes etmemis

Direnmis hem dusmana hemde sisteme..

Duru bir adamdi

Koseli sapkasi eslik ederdi adana sicaginda ona

Elinde siyah tesbih

Hep tek takim elbise

Hepte gri..

Yas tutan bir eda

Surgun edilmis bir yurek

Ve kocaman bakisli bir umit

Baba...

Ne gelebildim nede gocebe kuslara umut yukledim

Ne sarilip agladim nede ellerini tutup yurudum

Sen bir kitada ben okyanusun doger yakasinda

Hep martilara ekmek attim yoklugunda

Hep gunese ay'a ve yildizlara dolu dolu baktim

Biliyordumki onlar senin damdaki asmanin ustundeydi

Ne hazindir beynin zonklarken aglamak

Ne acidir o asi eskiyaya bakip baba diyememek

Nasil bir duygudur yasarken olmek

Nasil bir yasamdir yok olurken nefes almak..

Baba...Selamini aldim

Emanet etmissin bendeki serce yuregi

Iyi bakin demissin son sozlerinde annem gibi..

Ben ne cok sevmistim ikinizi ne cok erken kaybettim..

Beraber aglamadan...

Yanyana yurumeden iki yigit

Beraber kavga etmeden

Kufur etmeden butun kahpeliklere

Sirasimiydi simdi erken gitmenin? ...

Mevsim sonbahar simdi

Aylardan baharin son gunleri

Gocebe kuslar yolladim sana

Elbet alirsin sakli gozyaslarimi

Benimde emanetim odur sana..

Babam.....

Hayatta bir kez baba diyemedigim babam...

Biliyormusun her gunes batisinda

Gokyuzune gozlerimi kamastiran gunese

Bikmadan bakip sana selam yolluyorum

Babam..

Asi ve eskiya yurekli kahraman

Ben simdiden seni cok ozledim be

Babam Seyhmuz Arslan'a....

Yilmaz Sevket Arslan

Yılmaz Sevket Arslan
Kayıt Tarihi : 7.8.2010 00:19:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Yılmaz Sevket Arslan