Babam'a Şiiri - Recep Talat Tunçelli

Adam gibi adamdı,
O adam benim babamdı.
Öyle bir yürekti ki o,
İşinde cesurdu tam askerdi,
Evinde müşfik şefkatli, üzerimize titrerdi.
Çok merhametliydi, yeri gelince çekinmez ağlardı,
Cömertti, misafir canlısıydı,
Belki biraz dağınıktı ama harika yemek yapardı.
O adam benim babamdı.
İyilik timsaliydi o, fakir babasıydı,
Galiba '65 yılıydı,
Yolu yok, suyu yok, elektriği yok,
Devletin bile unuttuğu,
Bir ilçeyi,
Uludere'yi,
Baştan aşağı giydirmişti.
Aslında askerlik şube reisiydi,
Üstüne vazife değildi amma
O önce insandı.
Dedim ya adam gibi adamdı,
O adam benim babamdı.
Bu yüzden çok sevildi çok sayıldı,
O bölgede Şıh bile dediler ona,
Böyle olmuştu o yoksul halkın vefası şükranı.
Güleryüzlüydü, gerçek dosttu, arkadaştı,
Adam gibi adamdı
O adam benim babamdı.
Eminimki Allah'ın da sevgili kuluydu,
Bir mübarek günde, Berat gecesinde,
Yüce Rabbim onu bu dünyadan yanına aldı,
Bizlere de onurlu, şerefli bir mazi kaldı.
İdolümdü O benim, kahramanımdı,
Velhasıl,
Adam gibi adamdı
O adam benim
Babamdı......