BABAM'a..
Bu sana kaçıncı seslenişim duyuyormusun? Her 'Baba'
sesi benim bağrımı yakıyor. Her gün biraz daha, biraz daha yokluğun acıtıyor içimi..
Babam... Sen kıyamazdın ya saçlarımı tararken, 'ah! dediğimde,'Yavrum' diye seslenişini özledim. Özledim babam..
Senin baktığın gibi bakmıyor hiç bir göz..Ah! . Babam, can babam sensizlik yıllar geçse bile sol yanımda ki yangın sönmüyor.Sanki dilimlenmis babam...Yüregim göz, göz..Her gözü köz..
Bu yaz sana geldim gördün mü? Mezar taşın kırılmıştı babam. Çok acıdı içim. Ne istemişlerdi? Sana uzandığım tek bağ, tutunduğum tek daldı. Yenisi yapılırdı elbet...Ama adın yazılıydı can babam..O koydu içime..Hani, bir yerim acıdığında sana sarılıp ağlardım ya, Sen de 'öpersem geçer 'derdin. Taşına sarıldım babam.. Geçmedi acılarım..
Tamamını Oku
evet bir babaının Şevkatini hiç bir şeyle doldurmak kaabil değil Mevlam babanıza Rahmet eylesin yüreğinizdeki baba acısını satırlarda okurken insanın içi burkuluyor.Oldukça içten bir çalışma tebrikler
selamlarımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta