Babam'a Şiiri - Elazığlı Mustafa Kaya

göklerimiz suskun baba
güneşimiz kayıp
gecelerimiz mehtapsız
bir başka dünyadan bakarken bize
yokluğun vuruyor
sahip olduğumuz her şey
senden bir hatıra
adını andık her bayram
taşımak istedik
ne yaptıysan
bir gecekonduydu evimiz
bir bahçemiz
bir kümesimiz vardı
diktiğin her ağaç açtı
her bahar ,
meyvelerini topladık
bıraktığın her şey sendin
her yer,her sohbet sendin
yüreğinin güzelliği
pratik çözümlerin
unutulmadı baba
her geçen zaman
yokluğun acı
gülüşün ve sesin geziyor
çiçek açıp duruyor
içimizde hiç kaybolmadın
kolumuz kanadımız kırık
bırakıp gideli bizi
savunmasız hissettik
hayatta olmanı çok istedik
ne ,bahçenin toprağını belliyoruz
ne de , hangi fidanları dikeceğimizi biliyoruz
dört tarafı bahçe olan
evimize ne güzel özenirdin
beceriksiz kaldık sensiz
bağırıp çağırmanı özledik
aramızdan ayrıldın
hepimiz savrulduk
gittikçe
sana benziyoruz baba !
bu sabah erken uyandım
sen oldum
çıkıp bahçede gezindim
ağaçları,
aşılarını inceledim
dikilen gülleri kokladım
birkaç yeri belledim
tırmık ile aldım gazelleri
yığıp bir köşeye
gübre olacak diye
hepsini senden öğrendim
senin yaptığın gibi
bahçeye ,toprağa
senin baktığın gibi baktım
sen oldum
dolaşıp durdum usulca
etrafında evin
ayak sesleri sendin
baba.!

11.02.2022 / Üsküdar