Babam' a Şiiri - Selda Güneş

Gözlerinde ilk defa yaş görüyorum bu gün
Beyaz gelinliğimin üzerine düşen temiz yaşlar.
Yıllardan beri beni hiç böyle düşünmedin biliyorum.
Kalbinde bir gün bu evi terkedişim hiç yeralmadı.
Hep küçük hep yaramaz kızındım ben senin.
Yabancı birinin beni senden uzaklaştıracağını aklına bile getirmedin.
Şimdi gizli gizli ağlıyorsun farkediyorum,
Hep kızarık hep yaşlı gözlerin.
Sanki dünyalar kadar uzağına yolluyorsun beni,
Sanki artık yavaş yavaş yabancılaşıyorsun.
İçinde çok büyük fırtınalar esiyor
Hele seninle son kucaklaşmam iyice yıkıyor seni anlıyorum.
Evin içinde neşeyle dolaşan ben şimdi bir yabancıyım senin için.
Oysa ilk doğduğum gün alıştırmalıydın küçük kızının bir gün gideceğine,
Bir gün başkasının kollarında olacağımı bilmeliydin...
Senin kadar inan benimde içim acıyor,
Bu oda bu ev hep benimdi bunca yıl.
Şimdi başka kapılar bana açılan,
Şimdi başka eller okşuyor saçlarımı bambaşka duygularla...
Üzülme babacığım gidişime
Sana verdiğim bu öpücük son değil.
Mutlu oluşumla sevin sende
Beyaz gelinliğime bakıp ne olur ağlama..