Yıldızsız üç ay vardı dokuz yaşıma
saçlarım henüz tanımıştı babamın ellerini
yan yana yürürken,
O’nun gibi yürüyordum artık.
kahkahayla gülüyordu,
acemi kahkahalar atıyordum ben de...
uçurtmamın, bütün uçurtmaları geçtiğini,
öğretmenimin yıldızlı pekiyi verirken;
'anamın ak sütü gibi helal olsun ' dediğini anlatacaktım
Çavuş Hüseyin’in bıyık gibi olan
kaşlarını soracaktım daha O’na …
sıcağın çıldırdığı bir gündü,
‘baban öldü’ dediler
o gün,
babamla birlikte,
çocukluğumu da gömdüler…
Kayıt Tarihi : 18.6.2010 15:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yunus Güzel](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/06/18/babam-a-3-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!