Babam Şiiri - Sefa Beyazıt

Dağ gibiydi babam yıkıldı gitti
Çiviler üstüne çakıldı gitti
Gölgesinde huzur bulduğum çınar
Kurudu kökünden söküldü gitti

Dört yetim bıraktı gözleri yaşlı
Son defa derdini döktüde gitti
Ellerimi sıktı boynumu büktü
Gözyaşım ummana döküldü gitti

Cevâziyem hara düştü yüreğim
Yazmıyor ellerim kırıldı bileğim
Toprak incitmesin bu son dileğim
Çiğerim ağzımdan döküldü gitti