Babam Şiiri - Selçuk Şahin 2

Bir babamı özledim; çocukluğumu bir de,
Her cümlemin öznesi bir babam vardı benim.
Söndürülmeyen bir kor için için yanarmış,
Ufak bir esintiyle dünyaları yakarmış,
Ayrılığı kor gibi, yüreğimde hep varmış.
Yirmi yıl öncesi;bir babam vardı benim
Gökyüzü delindi sanki, yağmur var burada,
Gök gürlüyor ve ben hep seni ararım.
Seni göresim geldi, çook özledim baba,
Sen gideli öte yana tam yirmi yıl oldu,
Yokluğunda ateş oldu yüreğimi yaktı.
Sert bakışların gözlerimde hasret kaldı.
Çocukken sana sarılıp hep koynunda uyurken.
Yıllardır hep sorarım; o güzel günler nerde kaldı?
Elleri öpülesi bir babam vardı benim.
Fener yenilince hep onu kızdırırdım şimdi kimi kızdıracağım,
Keşke şimdi yanımda olsaydın söz evin heryerine Fenerin bayrağını asardım.
Kucaklayan herkesi,bir babam vardı benim.
Hep o sessiz ve mağrur duruşunu özledim,
Sobanın dibine kıvrılıp uyumanı özledim,
Yaptığın O güzel yemekleri özledim,
Arkamda durup,bana destek olmanı özledim.
Sen gittikten sonra anladım senden başka kimsem yokmuş.
Kızsanda gücensende bana mezarına gelmek istiyorum baba.
Kopsa tufanda,
Yağmur çamur olsa yollar kaplansa karda,
Mezarına gelip taşını öpmek istiyorum baba.
Nur içinde yat toprağın bol olsun baba...