Babam Şiiri - Muhammet Öztürk

BABAM
Bak babam düşlerim ağrıyor.
Nefessiz kalan yarınlarım ağlıyor.
Sensizliğe üşüyen yaralarım kanıyor.
Bekle beni babam ben geliyorum
Sensiz sokakların lambalarında
Issız edaların rüyasında ağlıyorum
Kokunu bahar rüzgarlarında kaybettim
Bekle beni babam ben geliyorum
Toprak kokusuna niyad ettim
Bağrıma bastığım mezar taşına gözyaşımı sildim.
Çınar dallarında kuru bir yapraktim
Soldum savruldum esen rüzgarlarla birlikte
Yağmurun şiddetine isyan eyledim
Duruldum gecenin soğuk nefesine yenildim
Düştüm dizlerime öfke foyratı idim
Yıkıldım babam …..
Bekle beni babam ben geliyorum 🍁
Şiir:muhammet öztürk