Babam 9 Şiiri - Ayten Çobanoğlu

Bir bardak çay, altı üstü,

Kiminle nerede içilir ki,

Özlemle,hasretle anarsın anarsın gayrı,

Çayın tadı değişir mi, ya kokusu,

Bazen bal katsan tatlanmaz,

Özlemle,hasretle anarsın anarsın gayrı,

Bir bakarsın şekerde katmasan,

Tadı yerindedir içtiğin çayın,

Özlemle,hasretle anarsın anarsın gayrı,

Babanla içersen çayı,

Tadını bir kez daha yakalayamazsın,

Özlemle,hasretle anarsın anarsın gayrı,

O tat çıkmaz aklından ömür boyu,

Çay aynı çay tadıda kokusuda,

Özlemle,hasretle anarsın anarsın gayrı,

Tat katan babandır çayına,

Özlemle,hasretle anarsın anarsın gayrı,

Onun çayını sesli içişi,yüreğine işler,

Karşında yanında oluşudur tadı,

Özlemle,hasretle anarsın anarsın gayrı,

Anlamazsın o zaman devran dönmeden,

Devran döner meyva olgunlaşır da,

Özlemle,hasretle anarsın anarsın gayrı,

Birde bakarsın ortalık sessizlik,

Anladığında o can yoktur artık yanında,

Özlemle,hasretle anarsın anarsın gayrı,

Gidenin bir daha dönmediği,

Dönüp arkasına bakmadığı yerdedir,

Özlemle hasretle anarsın anarsın gayrı,

Dereleri çağlatsan, sel olup taşırtsan,

Gelmez gayrı, istesede istemesede,

Özlemle hasretle anarsın anarsın gayrı,

Özlemle,hasretle anarsın anarsın gayrı,