Eskiler haz etti derdi
Sevgi anlamında
Biz ise aşktan başka bir kelime bilmeyiz
Eskiden öyle miydi
Babam her akşam bize hikayeler anlatırdı
Gençliğinde elektrik yokmuş köylerde
Fakat
Köylüler eskiden daha mutluymuş
Domuz beklerdik çocukken babamla tarlada
Vagonda yataklar
Mavi ışıklı radyom
Göğe bakardım uyurken
Tarlayı devriye atardı babam
Ben ise vagonun içinde korkuyla büyürdüm
Kıramp girerdi bacağına hep
Ufalardım
Bir asır babadan çeyrek altın ben
Yaşamak benim için babamın yaşlı elleriydi.
Çünkü babam
Marangoz
Ağaçtan çiçek yapabilen bir adamdı
Bense kafam o kadar çalışmazdı
Ne kırmızı kurdele alabildim ne de teşekkür
Pekiyi aldığım tek ders
babamın yaptığı traktörle teknoloji tasarımdı
O yüzden her şiirden sonra şükrederim.
Çocukları sevmenin sanat olduğunu babamdan öğrendim.
Ömer Altıntaş
Ömer Altıntaş 4Kayıt Tarihi : 16.11.2020 02:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Altıntaş 4](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/11/16/babam-885.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!