Babam Şiiri - Radiye Diri

Sana sığınışlarım.

Kimselerden korkmazdım.

Kahramanım Sen Babam.

Kaç yaşında olduğumun,
Ne önemi var.

Sensiz kıyıya vurdum,

Çırpınışlarım boşuna,

Yapayalnız korkak,

Bitti baş kaldırışlarım.

Gözlerim dolu dolu,
Gözyaşlarımı,
Akıtmaya korkar oldum,
Bende saklı dursunlar.
Senden kalan hayattan anıları taşıyorlar,
Ağlamıyorum senden kalan anıları silmesinler diye.

Küçük bir kız çocuğu gibi
Valizim hazır,
Kapı ardında saklı,
Sana gelmek için.
Gelmesem daha iyi olacak gibi,
Ölmeyecek,
Geri gelecekmişsin gibi.

Her zaman ki kibarlığınla,
Müsade alarak,
Çıkıp gittin dünyamdan!!!
Hayattan!!! Babam...

Şimdi gözlerim yaşlı,
Gönlüm yasta,
Bense hasta,
Hayat durmuş.
Sesini duyar gibi oluyorum,
Dün gibi,
Kızımm sen mi ?geldin,
Kahkahalarından anladım derdin ya,
Artık gülmelerimde yarım,
Ben gibi.

Hiç bir acı beni büyütmeye yetmedi,
Gidişinle büyüdüm,
Biliyormusun? Babam,
Kahkahalarım kendini yasakladı.
Oldum olası yasakları sevmezdim,
Yasaklar beni hep asileştirdi,
Oysa şimdilerde beni sakinleştirdi,
Babam.