Babam Şiiri - Tülay İçen

Babam evet benim babam.
Yılların yükünü sırtında taşıyan babam.
Baba evini, köyünü geride bırakıp,
Vurmuş sırtına döşeğini, yorganını.
Gelmiş gurbet ele.
Bizlerin yarınları için.
Eli öpülesi babam..
Hiçbir işten kaçmamış.
Anlının akıyla namusuyla çalışmış,
Can babam.
Eve ekmek, bizlere gelecek için.
Gurbet acı gurbet zalım..
Can babam canımbabam.
Açlığa, sefalete haksızlığa karşı gelmiş.
Çalışmış, çalışmış can babam..
Gençliğini adamış bize.
Can babam.
Gün görmeyen babam.
Bizlere güzel günler yaşatan,
Atam babam.
Kaleydi,yıkılmazdı,savaşcıydı..
Can babanm.
Okuyamamıştı ilkokuldan sonra
Değme okullulardan daha alim,
Daha aydındı can babam..
Hayatın en zor okulundan mezundu.
Can babam canım babam.
O benim babam..
Ailesi için canını bile hice sayan.
Felsefesi insandı,sevgiydi,adaletti.
Babamdan kalan mirastır bana
İnsan sevgisi ve adalet.
Babam...
Can babam. canım babam...
Gün görmeyen babam..
Baba sanadır seslenişim..
Rahatmısın,acıların dindimi.
Sen savaşcıydın, yılmazdın.
Hayata son sözünü söyledin.
Gitmen erkendi baba.
Ne güzel bir gün gördün nede,
Dinlendin bu dünyada can babam.
Özlüyorum baba seni özlüyorum.
Erken gidişin yıktı beni baba.
Babam, atam.
Sensiz zaman çok zor geçiyor..

23/02/2006