Babam Şiiri - Tuna Fishhh

Kendimi görürdüm bakarken gözlerine,
Seni görüyorum artık,
Bakarken aynadaki gözlerime.
İyi adamdın, kötü adamdın...
Ne fark eder işte babamdın.
Belli ki vardı içinde bir yanardağ,
Hem kendini, hem de bizi yakardın.
Sevgisiz büyüdün, biliyorum.
Ama eminim bize vermek için
Bilmediğin bu duyguyu,
Nasıl da can atardın.
İçli, ince düşünen, sinirli.
Gördüm, yaşadım biliyorum,
Sarılırken nasıl çırpındığını, uçmayı bilemeyen kuş misali...
Ellerinle kıyamayan dokunuşların,
Öpmeye doyamayışların,
Yürek parçalayan ayrılamayışların ben giderken hep uzaklara.

Hep acemi,
yüreğin parçalanırdı belli.

Gaddardın bazen, umursamaz,
Düşüncesiz sözlerin, davranışların...
Tezahürüydü belki hayata baş kaldırışlarının.

Yatırınca soğuk topraktan yatağına,
Yazınca baş ucuna kitabeni ellerimle,
Kaldı hatıralar,
Uçup gitti kötü sözler,düşünceler...
Gitmeliydi.
Babamdın, başımızdaki adamdın.

Ah be babam.
Zordu ilk zamanların, son zamanların,
Sanırım tüm zamanların!
Eksik gittin...

Bilmiyorum bana hakkın helal midir?
Bil ki benimki helaldir.

Mekanı cennet, makamı âli,
Medet Ya Hu.