her düştüğümde kendi düşsede beni kaldıran bir adam
kuşak çatışmalarının ortasında
anamdan duyarım ağladığını sabahın altısında
adam gibi bir adam babam
kulağımı çekerken bile içi ağlayan
benim derdimi kendi derdi sayan
bitkin gözlerinden mertlik akan
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta